Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zambrowie

UZASADNIENIE

Powódka (...) w W. reprezentowana przez fachowego pełnomocnika złożyła pozew przeciwko M. W. o zapłatę kwoty 8.000 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż powódka oraz właściciel pojazdu Ł. nr rej. (...) zawarli umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. W dniu 28 czerwca 2003 roku miał miejsce wypadek komunikacyjny, w którym obrażeń, skutkujących zgonem, doznał A. K.. W związku z żądaniem zapłaty zadośćuczynienia po śmierci osoby bliskiej, skierowanym przez siostrę zmarłego A. P., powódka zawarła z nią ugodę na kwotę 8.000 zł. Obecnie powódka na podstawie art. 43 § 1 Ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych dochodzi od pozwanego – odpowiedzialnego za zaistniałą szkodę, który spowodował ją w stanie nietrzeźwym, zwrotu wypłaconego poszkodowanej A. P. zadośćuczynienia.

Ponieważ po wydaniu nakazu zapłaty okazało się, że miejsce pobytu pozwanego jest nieznane – ukrywa się on i jest poszukiwany przez policję celem odbycia kary orzeczonej za spowodowanie przedmiotowego wypadku ze skutkiem śmiertelnym, Sąd uchylił nakaz zapłaty i zawiesił postępowanie. Na skutek wniosku pełnomocnika powódki postępowanie zostało podjęte w dniu 12 maja 2016 r. i ustanowiono pozwanemu kuratora w osobie adwokata. Wskazana przez powódkę, jako kandydat na kuratora, matka pozwanego T. W. w prawdzie wyraziła zgodę na ustanowienie jej kuratorem, ale jednocześnie zastrzegła, że na okres prawie sześciu miesięcy wyjeżdża poza granice kraju, co czyniło niemożliwym i niecelowym ustanawianie jej kuratorem syna. Kurator nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wniósł o oddalenie powództwa, nie kwestionując jednakże wysokości dochodzonego roszczenia. Wskazał, że wysokość dochodzonego roszczenia mieści się w granicach zadośćuczynienia przyznawanego dalszym członkom rodziny.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 28 czerwca 2003 roku M. W. kierując samochodem osobowym marki Ł. o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości 2,3 promila alkoholu we krwi, spowodował wypadek komunikacyjny, w wyniku którego, na skutek doznanych obrażeń, śmierć poniósł pasażer samochodu A. K.. Za to przestępstwo M. W. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Zambrowie z dnia 14 września 2004 r. w sprawie II K 478/03 na karę 3 lat pozbawienia wolności. Kara dotychczas nie została wykonana, ponieważ skazany ukrywa się.

W chwili zaistnienia wypadku, pojazd kierowany przez sprawcę był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) w W..

Pismem z dnia 30 grudnia 2014 r. A. P., siostra zmarłego A. K., wystąpiła do ubezpieczyciela o wypłatę zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w związku ze śmiercią najbliższego członka rodziny w wysokości 30.000 zł. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, A. P. i (...) w W. zawarły ugodę, zgodnie z którą ubezpieczyciel wypłacił 22 kwietnia 2015 r. siostrze zmarłego kwotę 8.000 zł.

Śmierć brata była dla A. P. wydarzeniem całkowicie przedwczesnym i niespodziewanym. Była ona silnie związana z bratem A., z którym wspólnie zamieszkiwali u rodziców. Z racji zbliżonego wieku (w dacie zdarzenia A. wówczas K. miała 18 lat, a A. 21) rodzeństwo spędzało razem bardzo dużo czasu i miało wspólnych znajomych. Po śmierci brata A. P. odczuwa pustkę.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: zeznania świadka A. P. (k.78v), kserokopię wyroku (k.16), akta szkodowe (k.17-33), potwierdzenie transakcji (k.35).

Podstawą żądania powódki jest art. 43 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, który stanowi, iż zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii, wszedł w posiadanie pojazdu wskutek popełnienia przestępstwa, nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa lub też zbiegł z miejsca zdarzenia.

Wina pozwanego M. W. jest bezdyskusyjna – świadczy o tym prawomocny wyrok skazujący w sprawie II K 478/03 tut. Sądu, z którego wynika, że dopuścił się on tego przestępstwa, znajdując się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z art. 11 kpc „ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym”.

Uznać także należy, iż kwota wypłacona przez ubezpieczyciela A. P. mieści się w granicach zadośćuczynienia, jakie jest przyznawane przez sądy, najbliższym członkom rodziny zmarłego, na co zwrócił uwagę także kurator nieznanego z miejsca pobytu pozwanego. Dodatkowo podkreślić należy, iż ugodzona między stronami kwota zadośćuczynienia uwzględniała także przyczynienie się A. K. do powstania szkody. Za prawidłowością ustalonej kwoty zadośćuczynienia przemawiają także, wiarygodne w ocenie Sądu, zeznania świadka A. P.. Wobec stanowiska strony pozwanej, która nie kwestionowała wysokości wypłaconego zadośćuczynienia, Sąd oddalił ewentualny wniosek pełnomocnika powódki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu psychologii, jak też i żądanie, aby w przesłuchaniu świadka uczestniczył psycholog.

Dlatego też mając na uwadze powyższe, powództwo zostało uwzględnione w całości.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc, obciążając nimi w całości (w tym także obowiązkiem zwrotu na rzecz powódki wyłożonej przez nią zaliczki na poczet kosztów wynagrodzenia kuratora) pozwanego, jako stronę przegrywającą.